Dordt Centraal publiceert wekelijks een artikel met herinneringen aan Pictura, dat dit jaar 250 jaar bestaat en daarmee het oudste Teekengenootschap van Nederland is. Stokoud, maar bruisend van leven, vol boeiende initiatieven op het gebied van de hedendaagse kunst.
Deze week werd aandacht besteed aan Lou ten Bosch, vanaf 1946 jarenlang een van de drijvende krachten en gangmakers achter Pictura. Ik ken Lou al vanaf mijn kleuterjaren, toen mijn moeder mij weleens meenam naar een van zijn pantomime voorstellingen. Ik leerde hem jaren later kennen als mijn tekenleraar op de Gemeentelijke Pedagogische Akademie. Hij was een geweldige docent die van de minst talentvolle student nog een aardige tekenaar wist te maken, een voorbeeld voor ons studenten en vooral een geweldig mens.
Lou was ook een kunstenaar in hart en nieren en dat bleef hij nadat hij begin jaren tachtig. met enkele andere Dordtse kunstenaarsfamilies het landgoed t Waliën in Warnsveld ging bewonen. Via mijn goede vriend en oud-collega van Lou, Archie Wijngaarde, bleef het contact met hem en zijn vrouw Ank bestaan. Anderhalf jaar voor zijn overlijden bezochten Archie, zijn vrouw Petra en ik Lou en Ank voor het laatst. Toen maakten we met een enthousiaste Lou een wandeling over het ‘Lou-pad’, een kunstwerk waaraan hij steeds weer werkte. Ik denk met veel waardering en ontroering terug aan Lou, zijn nagedachtenis blijft inspireren.
Foto: Kees Klok
